دوره 1، شماره 1 - ( 2-1398 )
جلد 1 شماره 1 صفحات 44-34 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mahvelati A, Eshaghzadeh S, Pour shahriari M. The relationship between problem solving styles and self-efficacy of hospital staffs in Torbat Heydariyeh city. Journal title 2019; 1 (1) :34-44
URL: http://jsrc.thums.ac.ir/article-1-29-fa.html
URL: http://jsrc.thums.ac.ir/article-1-29-fa.html
محولاتی آزاده، اسحاق زاده سمانه، پورشهریاری مه سیما. ارتباط بین سبک‌های حل مسئله با خودکارآمدی کارکنان بیمارستان‌های شهرستان تربت حیدریه. عنوان نشریه. 1398; 1 (1) :34-44
معاونت فرهنگی دانشجویی
چکیده: (4032 مشاهده)
زمینه و اهداف: امروزه به رغم پیشرفت‌های گسترده در سبک زندگی بسیاری از افراد فاقد توانایی روبرو شدن با مشکلات زندگی هستند که استفاده از سبک‌های حل مسئله می‌تواند در این زمینه به افراد کمک کند. مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه بین سبک‌های حل مسئله با خودکارآمدی کارکنان بیمارستان‌ها در شهرستان تربت حیدریه انجام گرفته است.
روشها: در این مطالعه توصیفی-همبستگی با استفاده از فرمول کوکران تعداد 356 کارمند که در زمان انجام پژوهش مشغول به خدمت در بیمارستان‌های تربت حیدریه در پست های مختلفی همچون پرستاری، مامایی، هوشبری و ... بودند با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه‌های حل مسئله کسیدی و لانگ و خودکارآمدی عمومی جمع آوری و با استفاده از آمار توصیفی واستنباطی تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج: نتایج این مطالعه نشان دادند که بین سبک حل مسئله و خودکارآمدی رابطه معنی داری وجود دارد (001/0P=). همچنین نتایج نشان می‌دهند که مدل به‌صورت کلی معنادار است (001/0 P= ) و سبک حل مسئله به میزان 63 درصد قدرت پیش بینی متغییر خودکارآمدی را دارا می‌باشد.
نتیجه گیری: با توجه به اینکه بین سبک حل مسئله و خودکارآمدی کارکنان بیمارستان‌ها رابطه مستقیمی مشاهده شد، لذا آموزش‌های مرتبط با افزایش خودکارآمدی می‌تواند باعث افزایش بهره وری کارکنان شود.
روشها: در این مطالعه توصیفی-همبستگی با استفاده از فرمول کوکران تعداد 356 کارمند که در زمان انجام پژوهش مشغول به خدمت در بیمارستان‌های تربت حیدریه در پست های مختلفی همچون پرستاری، مامایی، هوشبری و ... بودند با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه‌های حل مسئله کسیدی و لانگ و خودکارآمدی عمومی جمع آوری و با استفاده از آمار توصیفی واستنباطی تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج: نتایج این مطالعه نشان دادند که بین سبک حل مسئله و خودکارآمدی رابطه معنی داری وجود دارد (001/0P=). همچنین نتایج نشان می‌دهند که مدل به‌صورت کلی معنادار است (001/0 P= ) و سبک حل مسئله به میزان 63 درصد قدرت پیش بینی متغییر خودکارآمدی را دارا می‌باشد.
نتیجه گیری: با توجه به اینکه بین سبک حل مسئله و خودکارآمدی کارکنان بیمارستان‌ها رابطه مستقیمی مشاهده شد، لذا آموزش‌های مرتبط با افزایش خودکارآمدی می‌تواند باعث افزایش بهره وری کارکنان شود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
