دوره 1، شماره 1 - ( 2-1398 )
جلد 1 شماره 1 صفحات 82-73 |
برگشت به فهرست نسخه ها
پرستاری داخلی جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
چکیده: (3429 مشاهده)
زمینه و اهداف: اتخاذ سبک زندگی نادرست بوسیله فرد می تواند زمینه ساز بروز بیمارهای قلبی- عروقی از جمله سکته های مغزی که یک خطرجدی برای سلامت فرد است، شود. حمله ایسکمیک زودگذر؛ عبارت از یک حمله گذرا از اختلال عملکرد مغزی است که قدرت پیش بینی سکته مغزی مجدد را دارد. از این رو مطالعه فعلی با هدف تعیین وضعیت سبک زندگی و پیش بینی عوامل موثر بر آن در بیماران مبتلا به حمله ایسکمیک زودگذر انجام شد.
روشها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، 60 بیمار مبتلا به حمله ایسکمیک گذرا مراجعه کننده به بیمارستان های منتخب شهر تهران با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار تحقیق پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و وضعیت بیماری و پرسشنامه استاندارد سبک زندگی ارتقا دهنده ی سلامت (HPLP II) بود. داده های جمع آوری شده از طریق نرم افزار SPSS 16 و با استفاده از آزمون های آماری تجزیه و تحلیل گردید.
نتایج: سبک زندگی 25/63% بیماران در سطح متوسط ارزیابی شد. جنبه فعالیت فیزیکی با نمره 31/3±46/11، دارای کمترین امتیاز و جنبه روابط بین فردی، بیشترین امتیاز با نمره 71/3±26/28 را دارا بود. ارتباط آماری معنی داری بین سبک زندگی با سطح تحصیلات و وضعیت اقتصادی دیده شد (05/0p<).
نتیجه گیری: بهبود و ارتقای سبک زندگی بیماران به ویژه از نظر فعالیت فیزیکی و مدیریت استرس نیازمند توجه بیشتری است و با توجه به اینکه مهم ترین عوامل خطر سکته مغزی مرتبط با سبک زندگی و رفتارهای شخص می باشد؛ لزوم اجرای برنامه های آموزشی در راستای تغییر و حفظ سبک زندگی این بیماران توصیه می شود.
روشها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، 60 بیمار مبتلا به حمله ایسکمیک گذرا مراجعه کننده به بیمارستان های منتخب شهر تهران با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار تحقیق پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و وضعیت بیماری و پرسشنامه استاندارد سبک زندگی ارتقا دهنده ی سلامت (HPLP II) بود. داده های جمع آوری شده از طریق نرم افزار SPSS 16 و با استفاده از آزمون های آماری تجزیه و تحلیل گردید.
نتایج: سبک زندگی 25/63% بیماران در سطح متوسط ارزیابی شد. جنبه فعالیت فیزیکی با نمره 31/3±46/11، دارای کمترین امتیاز و جنبه روابط بین فردی، بیشترین امتیاز با نمره 71/3±26/28 را دارا بود. ارتباط آماری معنی داری بین سبک زندگی با سطح تحصیلات و وضعیت اقتصادی دیده شد (05/0p<).
نتیجه گیری: بهبود و ارتقای سبک زندگی بیماران به ویژه از نظر فعالیت فیزیکی و مدیریت استرس نیازمند توجه بیشتری است و با توجه به اینکه مهم ترین عوامل خطر سکته مغزی مرتبط با سبک زندگی و رفتارهای شخص می باشد؛ لزوم اجرای برنامه های آموزشی در راستای تغییر و حفظ سبک زندگی این بیماران توصیه می شود.
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |