دوره 1، شماره 1 - ( 2-1398 )
جلد 1 شماره 1 صفحات 65-52 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (3136 مشاهده)
زمینه و اهداف: کاهش نرخ رشد باروری در طی سالهای گذشته می‌تواند اثرات سوء بسزایی بر توسعه اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی کشور ایران داشته باشد. از این رو بررسی عوامل مؤثر بر میزان باروری در مناطق مختلف کشور اهمیت بسزایی دارد. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط عوامل دموگرافیک، اجتماعی- اقتصادی و میزان دینداری با میزان باروری زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهرستان تربت حیدریه طراحی و انجام شد.
روشها: این مطالعه توصیفی- مقطعی در فاصله زمانی اردیبهشت تا شهریور ماه سال ۱۳۹۴ بر روی ۲۵۴ نفر از زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر تربت حیدریه انجام شد. ابزار گردآوری داده‌ها فرم مشخصات دموگرافیک، مقیاس سنجش دینداری خدایاری فرد و پرسشنامه ارزش فرزند ترومسدورف بود که روایی و پایایی آنها قبل از مطالعه به تأیید رسید. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آزمون‌های آمار توصیفی، کروسکال والیس، من ویتنی و همبستگی اسپیرمن انجام شد.
نتایج: میانگین تعداد فرزندان افراد مورد مطالعه ۹۹/۰±۸۵/۱ بود. از میان متغیرهای مورد مطالعه سن فرد، سن همسر و طول ازدواج، ارتباط مستقیم و سن فرد در زمان ازدواج ارتباط معکوسی با میزان باروری داشت (P=۰.۰۰۱). بعلاوه تفاوت معنی داری در میزان باروری افراد بر حسب تحصیلات وجود داشت (P=۰.۰۰۱). بر اساس نتایج حاصل از آزمون همبستگی اسپیرمن ارتباط بین میانگین نمره کل دینداری و هر سه بعد آن با میزان باروری نیز مثبت و معنی دار بود (P<۰.۰۰۵). بر اساس نتایج همین آزمون ارتباط معنی داری بین هزینه‌های فرزندآوری و ابعاد آن با میزان باروری وجود داشت (P=۰.۰۰۱). اما ارتباط بین مزایای فرزندآوری با میزان باروری معنی دار نبود (P>۰.۰۵).
نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان دهنده ارتباط سن زن و مرد، سن ازدواج، تحصیلات، میزان دینداری و هزینه‌های فرزندآوری با میزان باروری زنان (در سن باروری) شهرستان تربت حیدریه می‌باشد. لذا با معطوف کردن سیاست‌های افزایش جمعیت بر تعدیل این متغیرها احتمالاً بتوان گامی مؤثر در راستای ارتقای افزایش جمعیت برداشت.
روشها: این مطالعه توصیفی- مقطعی در فاصله زمانی اردیبهشت تا شهریور ماه سال ۱۳۹۴ بر روی ۲۵۴ نفر از زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر تربت حیدریه انجام شد. ابزار گردآوری داده‌ها فرم مشخصات دموگرافیک، مقیاس سنجش دینداری خدایاری فرد و پرسشنامه ارزش فرزند ترومسدورف بود که روایی و پایایی آنها قبل از مطالعه به تأیید رسید. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آزمون‌های آمار توصیفی، کروسکال والیس، من ویتنی و همبستگی اسپیرمن انجام شد.
نتایج: میانگین تعداد فرزندان افراد مورد مطالعه ۹۹/۰±۸۵/۱ بود. از میان متغیرهای مورد مطالعه سن فرد، سن همسر و طول ازدواج، ارتباط مستقیم و سن فرد در زمان ازدواج ارتباط معکوسی با میزان باروری داشت (P=۰.۰۰۱). بعلاوه تفاوت معنی داری در میزان باروری افراد بر حسب تحصیلات وجود داشت (P=۰.۰۰۱). بر اساس نتایج حاصل از آزمون همبستگی اسپیرمن ارتباط بین میانگین نمره کل دینداری و هر سه بعد آن با میزان باروری نیز مثبت و معنی دار بود (P<۰.۰۰۵). بر اساس نتایج همین آزمون ارتباط معنی داری بین هزینه‌های فرزندآوری و ابعاد آن با میزان باروری وجود داشت (P=۰.۰۰۱). اما ارتباط بین مزایای فرزندآوری با میزان باروری معنی دار نبود (P>۰.۰۵).
نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان دهنده ارتباط سن زن و مرد، سن ازدواج، تحصیلات، میزان دینداری و هزینه‌های فرزندآوری با میزان باروری زنان (در سن باروری) شهرستان تربت حیدریه می‌باشد. لذا با معطوف کردن سیاست‌های افزایش جمعیت بر تعدیل این متغیرها احتمالاً بتوان گامی مؤثر در راستای ارتقای افزایش جمعیت برداشت.
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |