دوره 1، شماره 2 - ( 8-1398 )
جلد 1 شماره 2 صفحات 87-70 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Seyedhasani S N, Momeni J, Moradi G, Sarmadi M. Epidemiological study of fatal road traffic accidents in Mashhad city from 2011 to 2016. Journal title 2019; 1 (2) :70-87
URL: http://jsrc.thums.ac.ir/article-1-30-fa.html
URL: http://jsrc.thums.ac.ir/article-1-30-fa.html
سیدحسنی ناهید، مومنی جلیل، مرادی قاسم، سرمدی محمد. بررسی اپیدمیولوژیک تصادفات منجر به مرگ در شهر مشهد طی سال های 1390 تا 1395. عنوان نشریه. 1398; 1 (2) :70-87
دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه
چکیده: (3537 مشاهده)
پیش زمینه: حوادث ترافیکی یکی از مهمترین علل مرگ و میر در کشورهای درحال توسعه و توسعه یافته می باشد و بار اقتصادی و اجتماعی زیادی بر جوامع تحمیل میکند. هدف از این مطالعه بررسی میزان مرگ و میر ناشی از تصادفات در شهر مشهد طی سالهای 1390 تا 1395 می باشد.
روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه تحلیلی- مقطعی بوده که طی سالهای 1390 تا 1395 بر روی جمعیت شهر مشهد انجام گردید. اطلاعات از رجیستری مرگ و میر دانشگاه علوم پزشکی مشهد اخذ گردید و با استفاده ازسیستم طبقه بندی بین المللی بیماریهای ها ویرایش دهم (ICD-10) گروه بندی شد. اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS و Excel در سطح معنی داری 05/0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: نتایج نشان داد که بیشترین میزان مرگ و میر طی سالهای مورد مطالعه در سال 1392 گزارش شد که 88 درصد این حوادث در مناطق شهری گزارش شده است. میزان تلفات در مردان نسبت به زنان دو برابر بوده است. میانگین سنی فوت شدگان به طور کلی 23.9±43.6 سال بدست آمد. بین پارامترهای سن فوت، موقعیت فرد و محل سکونت در سالهای مختلف از نظر آماری ارتباط معنی داری مشاهده گردید(p < 0.05). بیشترین درصد مرگ در فصل تابستان و ماه مهر و تیر می باشد.
نتیجه گیری: ﺟﻨﺲ ﻣﺬﻛﺮ، ﺳﻦ 60-30 ﺳﺎل، منطقه ی سکونت شهری، ﻓﺼﻞ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن و ماه مهر و تیر ﻓﺎﻛﺘﻮرﻫﺎی تاثیرگذاردر ﻣﻴﺰان ﻣﺮگ ﻧﺎﺷﻲ از ﺗﺼﺎدﻓﺎت در شهر مشهد بوده و پیشنهاد می شود که در برنامه ریزی های آینده جهت کاهش مرگ و میر ناشی از حوادث ترافیکی، این متغیرها بیشتر مد نظر قرار گیرند.
روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه تحلیلی- مقطعی بوده که طی سالهای 1390 تا 1395 بر روی جمعیت شهر مشهد انجام گردید. اطلاعات از رجیستری مرگ و میر دانشگاه علوم پزشکی مشهد اخذ گردید و با استفاده ازسیستم طبقه بندی بین المللی بیماریهای ها ویرایش دهم (ICD-10) گروه بندی شد. اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS و Excel در سطح معنی داری 05/0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: نتایج نشان داد که بیشترین میزان مرگ و میر طی سالهای مورد مطالعه در سال 1392 گزارش شد که 88 درصد این حوادث در مناطق شهری گزارش شده است. میزان تلفات در مردان نسبت به زنان دو برابر بوده است. میانگین سنی فوت شدگان به طور کلی 23.9±43.6 سال بدست آمد. بین پارامترهای سن فوت، موقعیت فرد و محل سکونت در سالهای مختلف از نظر آماری ارتباط معنی داری مشاهده گردید(p < 0.05). بیشترین درصد مرگ در فصل تابستان و ماه مهر و تیر می باشد.
نتیجه گیری: ﺟﻨﺲ ﻣﺬﻛﺮ، ﺳﻦ 60-30 ﺳﺎل، منطقه ی سکونت شهری، ﻓﺼﻞ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن و ماه مهر و تیر ﻓﺎﻛﺘﻮرﻫﺎی تاثیرگذاردر ﻣﻴﺰان ﻣﺮگ ﻧﺎﺷﻲ از ﺗﺼﺎدﻓﺎت در شهر مشهد بوده و پیشنهاد می شود که در برنامه ریزی های آینده جهت کاهش مرگ و میر ناشی از حوادث ترافیکی، این متغیرها بیشتر مد نظر قرار گیرند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
